dolfijnen

Een dolfijn is een zoogdier zoals honden, katten en mensen.

Een zoogdier is een dier dat:                        

             - Levende jongen ter wereld brengt.

              - De jongen zoogt.

              - Adem haalt met longen.

             - Warmbloedig is dat wil zeggen dat een dolfijn een constante                 lichaamstemperatuur van 37 graden heeft.

Er bestaan wel 200 soorten dolfijnen. Zoals de Bruinvis, de Spitssnuitdolfijn en de Witte dolfijn. De bekendste dolfijnsoort is de Tuimelaar. De Tuimelaars treden op in het Dolfinarium en zijn bekend geworden van de televisieserie Flipper.

Tuimelaars zijn 2 tot 3 meter lang met een gewicht van 150 tot 200 kg. Ze zijn ook erg sterk.

Dolfijnen hebben kleine oorgaatjes, en een blaasgat boven op zijn kop. De oorgaatjes zijn erg klein, maar hij kan er wel heel goed mee horen. Het blaasgat is de neusopening van een dolfijn. Hij haalt net als mensen adem met de longen. Dat betekent dat ze boven water adem moeten  halen, en onder water hun adem moeten in houden. Als een dolfijn een duik neemt hoeft alleen de bovenkant van zijn kop eruit om in en uit te ademen.

Een dolfijn heeft geen handen en voeten. In plaats van handen en voeten hebben ze borstvinnen, een staart en een rugvin. In de staart en de borstvin heeft de dolfijn botten zitten, in de rugvin zit alleen kraakbeen.

Waar dienen ze voor?

De twee borstvinnen gebruikt de dolfijn om mee te sturen. Het is erg handig om links en rechts, en naar boven en beneden te kunnen. De rugvin gebruikt de dolfijn om stabiel in het water te blijven liggen.

De dolfijn gebruikt zijn staartvin om vooruit te komen. De staartvin van de dolfijn is zo gespierd dat een mannetje van 350 kg met gemak zichzelf op de kant kan duwen. Met die gespierde staartvin kan een dolfijn dus makkelijk zijn eigen gewicht uit het water optillen. Een Tuimelaar kan een maximum snelheid mee halen van zo’n 50 km per uur.

Zintuigen

Met je zintuigen kun je merken wat er binnen en buiten je lichaam gebeurd. Als zintuigen heeft de mens: 

              - Gevoel (handen)

              - Smaak (mond)

              - Reuk (neus)

              - Gezichtsvermogen (ogen)

              - Gehoor (oren)

Ook een dolfijn gebruikt al zijn zintuigen bijvoorbeeld:

- De huid van een dolfijn is zeer gevoelig. Hij voelt iedere aanraking.

- Een dolfijn kauwt zijn voedsel niet. Hij slikt het gelijk door. Daardoor proeft hij de smaak niet. Hij kan hierdoor dingen doorslikken die niet goed voor hem zijn.

- Een dolfijn ruikt ook heel slecht. Als hij zou willen ruiken dan zal zijn blaasgat vollopen en de dolfijn verdrinkt dan.

- Ze kunnen wel goed zien. Ze speuren met hun kop net boven water de omgeving af. Niet alleen om te kijken of er gevaar dreigt, maar ook om pure nieuwsgierigheid.

- Hij kan goed horen met z’n sonar. Geluiden worden weerkaatst als ze tegen iets op botsen. Een dolfijn maakt er gebruik van. Hij zendt een hele hoge pieptoon uit, die worden weerkaatst. Het geluid botst tegen een voorwerp en de echo wordt opgevangen met z’n onderkaak.

Dolfijnen en hun jong

Dolfijnen krijgen gewoonlijk maar 1 jong per worp. Omdat dolfijnen altijd in het water blijven, worden de jongen dus ook in het water geboren.

Vrouwtjes - dolfijnen krijgen pas belangstelling voor mannetjes - dolfijnen tussen 4 en 10 jaar. Dan gaan ze het hele jaar door paren. Dat betekend dat er ook het hele jaar door jongen kunnen worden geboren. De meeste jongen worden in de zomer geboren. Na 24 uur begint het jong dorst te krijgen.

Het jong drinkt uit de tepels van zijn moeder. Ongeveer na 20 minuten, komt het jong heel even drinken. De moeder blijft haar kind minstens 3 maanden bewaken. Het jong drinkt soms wel anderhalf jaar bij zijn moeder.

Hun voedsel en hun spel

Een dolfijn heeft wel 80 tot 94 tanden. Ze zijn erg scherp. Ze gebruiken alleen hun tanden om gladde vis te vangen. De vis word zo in de bek gedraaid tot hij goed ligt en dan in zijn geheel doorgeslikt.

De meeste dolfijnen hebben tanden om vis te grijpen, maar de spitssnuitdolfijn eet alleen inktvis en is zo goed als tandloos. Dolfijnen eten veel soorten vis.

Tuimelaars eten ongeveer 6 tot 10 kg vis per dag. De Bruinvis (een kleine dolfijnsoort) eet zo’n 3 tot 5 kg vis per dag. Dolfijnen spelen erg veel. Ze spelen bijvoorbeeld op de boeggolf van een schip. Spelen met andere dieren of zelfs met mensen. Ze hebben ook grote belangstelling voor andere dieren. Bijvoorbeeld zeeschildpadden. Dikwijls spelen dolfijnen hetzelfde spelletje zonder dat het hen verveelt. Spel houdt dolfijnen actief en snel.

Als je goed naar een Tuimelaar kijkt, dan zie je dat hij van  boven een grijze kleur heeft en van onderen bijna wit is. Dit patroon wordt “counter shading” genoemd. Als je in de zee naar beneden is het donker. Doordat de dolfijn aan de bovenzijde ook een donkere kleur heeft valt hij helemaal niet op als je boven hem zwemt. Het zelfde geldt voor de onderkant van de dolfijn. Als je in de zee namelijk naar boven kijkt is alles wit van kleur. Doordat de onderkant van de dolfijn wit is valt hij van beneden af gezien ook niet erg op. Door deze kleuren valt een dolfijn ook niet op voor vissen. Hierdoor  kan een dolfijn makkelijker vis vangen.

Waar ze leven

Dolfijnen komen bijna altijd voor in groepen. De groepjes die gewoonlijk dicht bij de kust leven, bestaan uit 10 dolfijnen. Midden op zee en in de oceaan houden ze meer van gezelligheid. Daar zijn scholen van wel 100 dolfijnen. Overal in de zeeën en oceanen kun je dolfijnen tegen komen. In de Grote Oceaan, de Atlantische Oceaan, de Indische Oceaan, de Middellandse zee, de Zwarte zee en in de Noordzee.

Het is erg jammer dat er steeds minder dolfijnen zijn door dat er steeds meer vervuiling is.